της ζωής σου τη λάσπη να σέρνεσαι
Νοιάζεσαι μόνο για την πλευρά σου
Με ένα φόβο και μόνο πορεύεσαι
Μη χάσεις μερτικό από τη μίζερη σοδειά σου

Κι όλα αυτά που κάποτε φώναζες
Ένοιες που ποτέ σου δε γνώριζες
Απλά κονόμησες με λόγια άλλων δανεικά

Νεοραγιάδες κομπλεξικοί προσκυνημένοι αληταράδες
Κονομημένοι απο λαδώματα πολλά πασαλειμμένοι
Καβατζωμένοι σε ένα κράτος που κρατά φυλακισμένους
Όλους εκείνους που έχουνε χρόνια πλέον χάσει την τιμή τους

Της γενιάς σου τα λάθη πληρώνουνε
Τα παιδιά της που φτύνουν ιδέες
Αμαρτίες γονέων παιδεύουνε
Τέκνα οργής που καίνε σημαίες

Στα χλιδάτα λαγούμια σου κρύβεσαι
Ενοχές δεν προβάλλουν εν όψει
Γελάς ακόμα ποτέ δε μας γνώρισες
Απο την όψη που μια μέρα θα σας κόψει

Νεοραγιάδες κομπλεξικοί προσκυνημένοι αληταράδες
Κονομημένοι απο λαδώματα πολλά πασαλειμμένοι
Καβατζωμένοι σε ένα κράτος που κρατά φυλακισμένους
Όλους εκείνους που έχουνε χρόνια πλέον χάσει την τιμή τους