Ακολουθώντας πάντα πιστά
την ιστορία από παλιά
μπαίνω στα μαύρα τα μεροκάματα
και καμπουριάζω πριν τα γεράματα

Δεν το κρατάω πια μυστικό
αφού το ξέρω από καιρό
πως θα `χω ρέψει απ’ τα τρεχάματα
προτού να στρώσουν λίγο τα πράγματα

Κι αμα θα χάσω τη σιγουριά
κι όσα αντέξω στην παγωνιά
θά `χουνε κλείσει τα περάσματα
που θα μας βγάλουν απ’ τα χαλάσματα

Κι αν θα γλιτώσω τη φυλακή
θα μ’ έχει λιώσει η αναμονή
μα θα `χουν μείνει τα μεροκάματα
για να μπαλώσω λίγο τα πράγματα