28 Δεκέμβρη 2011
Και ίσως το τελευταίο τραγούδι που ραπάρω
Απτούς πρώτους μου στίχους βρήκα το ριζικό μου
Ένα πανέμορφο κόσμο ταιριαστό για δικό μου
Και μαλακές το low bap έγινε το ουρλιαχτό μου
Και το hip hop το λαβωμένο ξωτικό μου
Πληγωμένο απ’ τους λίγους και απαίδευτους
Τα πιθήκια που βρεθήκαν με μικρόφωνο στα χεριά τους
Επιστρέφω στα σκατά απόψε της νιότης μου
Με την αίσθηση της εποχής της πρώτης μου
Τότε που με κρυφακούγατε όλοι κουφάλες
Είχατε στην πίπα και ανοίγατε αγκάλες
Και ‘γω ο τρελός, ο χόντρος απ’ το Πέραμα
Στίχους και φόβο σας έστελνα κέρασμα
Απτά βαλτόνερα ίσα που είχε πιει ο νους μου
Δεν υπολόγισα ποτέ κι όσους χρεώνατε δικούς μου
Μα έμενα καριόλες μου ανήκει η φέξη
Και σας αφήνω τη χάση τι όμορφη λέξη
Ξέρω πως έχω φταίξει και τώρα στην αντάρα είπα
Να λύσω για πάντα τη μεγαλύτερη κατάρα
45 χειμώνες σας γαμάνε τα νιάτα
Και θρυμματίζουν του hip hop την πινιάτα
Παντού οι παλιοί σας κάνουν κλίκες φλωράκια
Στη σκηνή αλλαξοκωλιές και τραγουδάκια πουστράκια
Άλλη πανέμορφη λέξη απ’ του αλήτη το στόμα
Κι όσο ραπάρω όπως παλιά να αλλάζεις χρώμα
Το εκρού του νεκρού στα μαγουλάκια σου
Χωσμένε MC κάτσε πάνω στ’ αρχιδάκια σου
Απλώσου από τα facebook και τα twitter
Μα ούτε που άγγιξες το πρώτο ζυμάρι στο μίξερ
Τι κάβλα όλα τότε στην εποχή τους
Χρεώστε με, δεν άντεχα ούτε στιγμή μαζί τους
Από δω και περά θα ραπάρω όταν γουστάρω
Τη ντροπή άλλο δε θα τη κογιορτάρω
Σε live Active Member μοναχά εκεί
Απ’ του χρόνου ξέφυγα τη φυλακή
Θα φτιάχνω δίσκους όπως γουστάρω
Θα τους μοιράζομαι με όσους γουστάρω
Αμολιέμαι για να βρω τα γεράματα
Με τραγούδια από του βαλτού μου τα κλάματα
Λοιπόν κουφάλες ακουστέ και ένα μυστικό μου
Δε χαρίστηκα ποτέ σε κάτι δικό μου
Ήμουν στην ατραπό μου βρωμικη αλεπού
Να σας πηγαίνει το σκατό στη κάλτσα που και που
Είδες απόψε δεν έχει ποιήματα
Όμορφες λέξεις και της σκέψης αγγίγματα
Είναι απλά μια μαχαίρια σε κάθε παπάρα
Που κάνει ακίνδυνο hip hop στην αντάρα
Γραικέ ρωμιέ και όπως σκατά σε λένε
Απέραστε απ’ το hip hop ψεύτη και ξένε
Συνέχισέ το χρονιά τώρα γελάω με τη πάρτη σου
Και ακόμα δε θυμάμαι ούτε ένα κομμάτι σου
Χιλιάδες γκρουπ του μαλάκα η ευκολία
Έκανες τ’ όνειρο το τότε πανεύκολη λεία
Για να πουλάει μούρη κάθε λινάτσα
Όμως πιο τίμιο θα’ ταν να κάνατε πιάτσα
Πουτάνισες
του hip hop Αστεράκια
Δεν ξεπλένεται η ντροπή με παλαμάκια
Και ‘σεις μισόλογοι του low bap ρουπάκια
Από δω και περά τέρμα τα αστειάκια
Για μένα το low bap θα’ χει κάνει νέα αρχή
όταν σας ξαναδώ όλους κάτω απ’ τη σκηνή
μαζί μ’ αυτούς που μας τημάν 20 χρονιά
μαζί μ’ αυτούς που μας πληρώνουν τόσα χρονιά
μαζί μ’ αυτούς που αντέχουν τόσα χρονιά
μαζί μ’ αυτούς που περιμένανε 20 χρονιά
για μια λεύτερη ανάσα για μια στιγμή
για ‘κείνο τ’ όνειρο και της φωτιάς τη τιμή
λοιπόν λίγα μα αγαπημένα μου αδέρφια
σήμερα που με πετύχατε σε κέφια
κρατήστε ίσως τη μόνη αλήθεια που έχω πει
πως από σήμερα το low bap πόλεμο ανοίγει στη ντροπή
και από δω και περά, σας χρειάζεται όλους σας
ξεβολεύτε λιγάκι τους κώλους σας
και πάμε γι’ άλλα πιο καλά και πιο μεγάλα
στους δειλούς μόνο ταιριάζει η φευγάλα
κι όσο για μένα η μόνη ικανοποίηση
είναι να φύγω αλήτης κι όχι σακί με ποίηση
πάνω στο τάφο μου μη γράψετε σάλια
μόνο ότι εκδικήθηκα για του hip hop τα χάλια