Ήρθες απ’ το πουθενά,
όλα έμοιαζαν χαμένα
και τα άλλαξες..

Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ’ ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..

Περιθώρια στενά είχα πάντοτε αλλά
μόνο μ’ ένα σου φιλί
μ’ έκανες απ’ την αρχή,
να παλέψω δίχως φως
να φωτίσει ο ουρανός,
δίχως τέλος και αρχή,
θα `σαι κάθε λογική.

Ήρθες απ’ το πουθενά,
Όλα έμοιαζαν χαμένα
και τα άλλαξες..

Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ’ ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..

Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ’ ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..

Στο σκοτάδι και στο φως
δίχως θύματα γυμνός,
ένα άγγιγμα μπορεί
να σ’ αλλάξει τη ζωή,
τώρα ότι κι αν συμβεί
ξέρω πως θα είσαι εκει,
με λιακάδα και βροχή
ν’ απαλύνεις την πληγή.

Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ’ ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..

Γκρέμισα ναούς και τους έχτισες,
ήμουνα νεκρός και μ’ ανέστησες,
μες στο σώμα μου με κατέκλυσες,
τώρα..

Ήρθες απ’ το πουθενά..