Στο δίκυκλο του Έρωτα
κουδούνια σέρνω πίσω
φωνάζω φίλε δυνατά
συγγνώμη αν σε ξυπνήσω

Του νου σου ο φάρος νύσταξε
κλεισμένος στο σακί σου
ταυτότητα εθνική σου
ψυχή μου για προσκύνημα
είναι η άθλησή σου

Για να σκανάρω την ψυχή
θέλω και τομογράφο
ως τη κοιλιά το δόλωμα
με Σόδομα και Γόμορρα
κι απάνω του υπογράφω

Αν βγάλεις το φτιασίδωμα
θα δεις τι είναι κράτος
η Λουκρητία του Αρκά
κι ο Γάτος ο Καστράτος

Γύρω άδεια πουκάμισα
άδεια χωρίς Ελένη
στήνω θεούς αντρίκελα
ζωή εξελιγμένη
νοθεμένη
υπνωτισμένη
τρομαγμένη
μπασταρδεμένη

Γυμνώνω το παράλογο
κι είναι σαν τη Λερναία
ένα κεφάλι κόβεται
φυτρώνουνε εννέα
τρυπάνε το συκώτι μου
όπως του Προμηθέα

Με θρόνους που το χέρι μου
σας δίνει με τη κάλπη
τολμάτε κι από πάνω μου
το παίζετε βαρβάτοι
αφού για να το κάνετε
σας λείπει αυτό το κάτι

Αν βγάλεις το φτιασίδωμα
θα δεις τι είναι κράτος
η Λουκρητία του Αρκά
κι ο Γάτος ο Καστράτος
ευνούχος και χορτάτος

Μ’αλφάδιασαν στα μέτρα τους
και ίδιοι είναι όλοι
τ’αυτιά σου άνοιξε καλά
και άκουσε Μανώλη
αντί ν’αλλάζεις το ζυγό
σταμάτα να’σαι Βόδι

Αν σπάσω τα αρχεία σας
ραχάτι και απάτη
θα ψάχνετε στο χάρτη
να βρειτε μονοπάτι
του Βάρναλη επάνω σας
το θυμωμένο μάτι
να λέει με αγανάκτηση
και με φωτιά από στάχτη
“Στο τενεκέ των σκουπιδιών
κοπρόσκυλα οι πρωτάτοι”

Αν βγάλεις το φτιασίδωμα
θα δεις τι είναι κράτος
η Λουκρητία του Αρκά
πόδια ανοιχτά και τσαμπουκά
κι ο τύπος ο Καστράτος
που Ευνούχο εσύ τον διάλεξες
και σου το παίζει Γάτος

Τρύπες φίλε μου μπαλώνεις
μάθε πώς να τις ξηλώνεις
κι αν παθητικά θυμώνεις
Βολεύεσαι κι αμύνεσαι
ιστορικά ευθύνεσαι.

Ανακοίνωση:
”Σήμερα θα γίνει με κάθε επισημότητα η ενθρόνιση του πατριάρχη”
Σαν να λες σεληνιασμός επάρατης πρόκλησης με βασιλική ταύτιση!!!

Σ’όποια σελίδα της ζωής
αν ψάξεις το Θεό να δεις
σκιάχτρα και Άβυσσο θα βρεις
Ράσα με μαύρα τέρατα
πήραν μορφή ανθρώπου
κι ένα Βιβλίο απόγνωσης
η μοίρα αυτού του τόπου

Η Ελπίδα γέμισε πληγές
χορτάτοι και υποκριτές
θρησκείες διαχειρίζονται
πανάγιοι βαφτίζονται
σε λάσπη καθρεφτίζονται

Για θρόνους και για ενθρόνιση
μιλάνε οι ανθρωπίδες
υπνωτικό σου δίνουνε
με θεϊκές φροντίδες
αφού στη μοιρασιά της Γης
τ’αρπάξαμε όλα εμείς
στον Ουρανό θα βοσκηθείς
μη χάνεις τις ελπίδες

Αυτός ο οίκος του θεού
αντί για σπίτι του λαού
μ’όλα τα αίσχη της ντροπής
έγινε οίκος ανοχής μ’εταίρες
κι εταιρείες μέτοχοι μ’ευκαιρείες

Κι αν στη γιαγιά Βουλώσατε
το στόμα μ’ αποστούπια
ο ποιητής μου έμαθε
να ξέρεις σάρκα τρούπια
“δεν είν’ τα νιάτα υποταγή
μα δαίμονας που σπάζει τα καλούπια”

Στο δρόμο σας μπροστά
μ’αστροπελέκι
στις στέγες ανεβαίνω και τινάζω
τα κόκκινα φτερά μου σαν λελέκι

Κι ο Δάντης θα σας έβαζε
μέσ’ τους κατραμοχύτες
εκεί που Βάζει αδίσταχτους
κερδοσκόπους κι αγιογδύτες

Για πείτε μου αφέντες μου
που κράτος πλούτου γίνατε
και λόγο δε μας δίνετε
ερώτηση σας κάνω
να μάθω πριν πεθάνω
Πότε σας μίλησε ο ΧΡΙΣΤΟΣ
απ’ το Σταυρό Του απάνω
για θρόνους και για Mercedes
για στέμματα στις κεφαλές
για χρυσοκέντητες στολές
για ξοχικά χλιδάτα
γi’ απόθεμα ευρώ
μισθούς και φεουδάτα;;;
ερώτηση σας κάνω
τώρα να μ’απαντήσετε
να μάθω πριν πεθάνω
Σφετεριστές και έμποροι
ΧΡΙΣΤΟΣ θα πει ΑΓΑΠΗ
και ΑΙΜΑ από το ΓΟΛΓΟΘΑ
δώστε τα όλα στα παιδιά
που συντρίβει της Μοίρας η ποδιά
Δε σας ανήκει τίποτα
παρά ένας χιτώνας
πάρτε το κάπως σοβαρά
αλλάζει ο αιώνας…

Του μυαλού το τιμόνι στραβώνει
“αστραπές αλωνίζουν τα νιάτα”
και το θέμα σαπίζει στη Βάση
τη φυλή αν ρωτήσεις των Χίμπα
που ως εκεί η κραυγή έχει φτάσει
στο λεπτό θα σας έχει ξεράσει
“αστραπές αλωνίζουν τα νιάτα”
και στον ύπνο η οργή θα σας πιάσει
στη κοσμάρα σας φάτε και πιειτε
Βολεμένοι δειλοί και πατρόνοι
μέχρι πού η κοροϊδία θα φτάσει;;;

Κουτούλησα το δίκυκλο
αρπάζω μια νταλίκα
στο δρόμο ό,τι βρήκα
σακάτες και ανάπηρους φορτώνω
και φρικάρω
γκαζώνω και γουστάρω
γκαζώνω και γουστάρω
Φοβούνται και τρέμουνε
φωνάζουν να φρενάρω
στ’αυτιά μου έβαλα κερί
φίλε δική σου η εντολή
που θες να τους παρκάρω;
που θες να τους παρκάρω;
Αράχνες μας γεμίζουνε
στοιχειά ξεκαθαρίζουμε
αρκεί να δώσεις εντολή
ο Νομοθέτης είσαι Εσύ.
“το παζάρι”

Βρες την άκρη στο κουβάρι
όλη η Γη ένα Παζάρι

Κάποιοι ρίχνουνε το ζάρι
η ανία να καλάρει

Κάποιος σκύβει και φοράει
το σαμάρι
δαγκωτό το χαλινάρι
και στο στόμα του το ξύδι με σφουγγάρι

Άλλος ιδρώνει και ματώνει
στο νταμάρι
και τα λέει στο λιθάρι
και μεγάλη του η χάρη!

Κάποιος τα μάτια του σηκώνει στο φεγγάρι
όχι στον ήλιο
αυτόν τον βλέπει
με φανάρι

Κοίτα αυτόν εκεί που κάνει το λιοντάρι
και που ξέρει
ότι ξέρω πως μπλοφάρει

Κάποια γεννάει μοναχή της
στο χορτάρι
για του Έρωτα το χάδι
και δε σκέφτηκε ποτέ της να ποζάρει
γκαστρωμένη να τα πάρει

Αυτός που βλέπεις παριστάνει το κριάρι
με καμάρι
το τομάρι

Από φιλότιμο δεν έμεινε θεού αχνάρι

Τι kitsch άτοι για τη snob καταγωγή μας
οι χωριάτες οι κουμπάροι
μα δεν έχουνε στυλίστα
όλοι αυτοί οι ποπολάροι;
μία γούνα τέλος πάντων
ή ένα signé φουλάρι

Ακτιβίστρια με θέμα η κυρία
έχει δει αναστενάρη
πως τη βρίσκει
και τα κάρβουνα πηδάει

Βρες απάντηση να δώσεις στο πρωτάρη
τα’χει μπλέξει
γενικά
και σε ρωτάει
με τη ‘μπρος ή με τη πίσω να παρκάρει;

Δώσε βάση
πώς γκαζώνει κοιμισμένος νταλικέρης
και στα ίσια ντεραπάρει
Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις αλανιάρη
που με άνεση όπου να’ναι αριβάρει
ή το γκόμενο παθιάρη
που συνέχεια φλερτάρει
έτσι
δίχως να γουστάρει

Ή ρουφιάνο φοβητσιάρη
και πολιτικό αριβίστα
που με ύφος καμουφλάρει

Τι κουρσεύουν οι τρακόσοι
οι κουρσάροι
κούρο σίβο να τους πάρει

Στο κουρμπάνι οι κακόμοιροι οι γλάροι
στο κουρμπέτι να μας σώσουν οι φαντάροι

Μέσ’ στο δρόμο οι λακκούβες
σαν να περπατάς στον Άρη
δε διστάζει ο τροχονόμος να σου ρίξει κατοστάρι
από αυστηρό καθήκον στον απρόσεχτο ζημιάρη

Μέσ’τους δρόμους οι Ζητάδες
μέσ’ στο κίνδυνο της σφαίρας
με μισθό εξακοσάρι

Και μαθήματα ιππασίας στη Βουλή
γιατί η πλάτη μας γουστάρει καβαλάρη

Και σε μαύρη πειθαρχία το μουλάρι
στο κατήφορο να μάθει
να φρενάρει

Το αηδόνι το ραμφί του
ματωμένο
και σαλτάρει

Κι η φοράδα η Ελπίδα
κλειδωμένη
στο πατάρι

Και μια μήνυση «άκαρι»
στο ποιητή που λέει:
“… και καλογέροι αρσενοκοίτες
γαύροι”

Στα στήθια ο Έρωτας
σφαίρα
θεού κυνηγάρη

Και λίγο παρακεί
θ’ακούσεις το ντελάλη
“Για περάστε… για περάστε
σκύψτε… σκύψτε μη φοβάστε”

Κι έχει γράψει επάνω
στ’άδειο του ταγάρι “Γάμησέ τα!
Έχει απ’όλα το παζάρι…”

Θυμώνει το θύμα
σκοτώνει το θύτη
γιατί έχει φρικάρει
μα αυτός
δε λέει να τεζάρει
δε λέει να τεζάρει
Ποιοι είναι οι Ταύροι;
Ποιοι είναι οι Μαύροι;
Ποιοι είναι οι Ταύροι; Ποιοι είναι οι Μαύροι;

Έεε! σας πήραμε χαμπάρι
Κάθε μαλάκας το δικό του το τροπάρι

Εγώ ψάχνω
το μπροστάρη
που’χει” Βάρη” στο θηκάρι
που σοκάρει
που ρισκάρει.