Στο καφενείο παίζουν χαρτιά,
ρίχνω κι εγώ τα ζάρια
μήπως και πιάσω την καλή
και σ’ έχω εδώ τα βράδια.
Κάτι που λες ψυχορραγεί
είν’ ανοιχτή αυτή η πληγή,
στα νύχια σου έχω πέσει.
Κι είν’ η καρδούλα μου η τρελή
γεμάτη πόνο και οργή,
χαϊβάνι απ’ το φέσι.

Καρδιά μου μόνη, ξένη...
ποιος έρωτας σε δένει.

Δεν έχω ανταπόκριση
κι ο έρωτας με σβήνει.
Μπρος στη δική σου απόκριση
ανάβω σαν καμίνι.
Τα ντόρτια θάνατος αργός
και οι εξάρες πια καπνός
κι ακόμα περιμένω.
Θέλω να πιάσω την καλή
και με το μαγικό ραβδί
κοντά μου να σε φέρω.

Καρδιά μου μόνη, ξένη...
ποιος έρωτας σε δένει.

Βάλτε παιδιά ούζο, κρασί
πως τα κατάφερε η τρελή;
Βάλτε και ουισκάκι.

Είν’ η βασίλισσα αυτή
κι εγώ στρατιώτης με στολή
σε μια παρτίδα σκάκι.

Καρδιά μου μόνη, ξένη...
τί με κοιτάς καημένη
ποιος έρωτας σε δένει...
για δες, τραγούδι βγαίνει.