Εγώ που σ’ έμαθα να ανάβεις το φεγγάρι
Και να κοιτάζεις μες το φως τη σιωπή σου
Δεν ζω μαζί σου...
Και μες στη σταχτή, απ’ τη γη σου περιμένω
Σε περιμένω...
Σε ένα κομμάτι ουρανό που σου έχω χτίσει
Βλέπω τ’ αστέρια και στα μάτια μου τα δένω
Ήπια το φως σου, είμαι δικός σου
Σε περιμένω...

Απ την ζωή σου έκλεψα
Καρδιά μου την σιωπή σου
Να ζω μακριά σου, μα να ζω
Λες και είμαι εκεί μαζί σου

Εγώ που έσταζα τον ήλιο στα μαλλιά σου
Λες και χωρούσε το όνειρο σου σε ένα βλέμμα
Δε ζω μ’ εσένα ...
Σε αυτό τον πόλεμο καρδιά μου και αν πεθαίνω
Σε περιμένω...
Και αφήνω πάντα τον καφέ σου να κρυώσει
Και εκεί που ξέρω πως δεν είσ’ εσύ τον παίρνω
Ήπια το φως σου, είμαι δικός σου
Σε περιμένω...

Απ την ζωή σου έκλεψα
καρδιά μου την σιωπή σου
Να ζω μακριά σου, μα να ζω
Λες και είμαι εκεί μαζί σου

Εγώ κρυφά που σε κοιτούσα να κοιμάσαι
Να κρύβεις μέσα σου βαθειά την δύναμη σου
Δεν ζω μαζί σου...
Μα την σκιά σου αγκαλιά τα βράδια παίρνω
Σε περιμένω...
Απόψε παίζει η ταινία που σ’ αρέσει
Θα μαγειρέψω φως μου κάτι αγαπημένο
Ήπια το φως σου, είμαι δικός σου
Σε περιμένω...

Απ την ζωή σου έκλεψα
καρδιά μου την σιωπή σου
Να ζω μακριά σου, μα να ζω
Λες και είμαι εκεί μαζί σου

Και έκανα φως μου μιαν ευχή
Στο φως μπροστά να μένω
Και εσένα μέχρι να χαθώ
Εδώ να περιμένω...