Από εκείνη τη φορά που είχα να σε δω
μας τ’ άλλαξες
Είπες ακούω Καζαντζίδη μόνο για να πονώ
Βγάλε άκρη εσύ απ’ αυτό

Εδώ κανείς δεν αξίζει τη μοίρα του

Με το κρασί μου σύμμαχο, πες τον θεό θεό
Σε είδα πώς τους κοίταζες μωρή
Πορεία μες στο σύνταγμα
Θα ήθελα να μπορώ να πιω και ν’ ανατιναχτώ

Εδώ κανείς δεν αξίζει τη μοίρα του

Θα ήθελα να `ξερα αν είσαι και εσύ
καθόλου ομορφοβική
Εμείς φοράμε μάσκα
Φοβόμαστε τον ήλιο, ταράζουμε όμως τα νερά

Εδώ κανείς δεν αξίζει τη μοίρα του