Στις ράγες κυλάνε, ανθρώπινα κύματα
φιλιά και μαντίλια χαμόγελα βήματα
βαλίτσες μπαγκάζια
δυο μάτια γαλάζια
μαζί ανεβήκαμε, μαζί ταξιδέψαμε,
μαζί απ’ το τρένο τη γη αγναντέψαμε.
Μα τούτο το βράδυ το βουρκωμένο
Θα φύγεις θα φύγω θ’ αλλάξουμε τρένο.

Τα τρένα σφυρίζουν ανθρώπους ενώνουν, ανθρώπους χωρίζουν
σφυρίζουν στην νύχτα και φεύγουν
τα τρένα, για ‘σένα η ελπίδα, το δάκρυ για ‘μένα

Μια νύχτα στην νύχτα το τρένο το χάσαμε
του πόνου το τούνελ μονάχοι περάσαμε
Στις ράγες κυλάνε καρδιές που πονάνε
Κυλάνε, κυλάνε τα ανθρώπινα κύματα
φιλιά και μαντίλια χαμόγελα βήματα.
Κι εγώ στο σταθμό μας
το λυπημένο το τρένο που εχάθει
να ‘ρθει περιμένω.

Τα τρένα σφυρίζουν ανθρώπους ενώνουν, ανθρώπους χωρίζουν
σφυρίζουν στην νύχτα και φεύγουν
τα τρένα, για ‘σένα η ελπίδα, το δάκρυ για ‘μένα,
για ‘μένα, για ‘μένα, για ‘μένα