Εκείνη ντύνεται σκοτάδι
Εκείνος μες στο χθες κοιτάζει
Κι ένα ωχρό φεγγάρι βγαίνει στη σκηνή

Ο ποιητής στοίχους δένει
Μια φωνή ηχεί ξεχασμένη
Για να θυμίζει η στιγμή δεν έχει επιστροφή

Πέφτει κέρμα στο πηγάδι
Άλλη μια ευχή που χλευάζει
Όλ’ αυτά που θα ‘θελε να βγουν αληθινά

Τους ενώνει μια ιστορία
Μια παλιά φωτογραφία
Γνωρίζουν πως ο δρόμος το χρόνο δε γυρνά

Θα μπορούσε να ’ναι εγώ και συ
Θα μπορούσε να ’ναι μια άλλη ιστορία

Μια σελίδα γυρισμένη
Μια ευχή πια ξεχασμένη
Και τώρα οδηγούν μακριά απ’ το χθες

Εκείνος ντύνεται σκοτάδι
Εκείνη μες το χθες κοιτάζει
Και το ωχρό φεγγάρι εγκαταλείπει τη σκηνή

Θα μπορούσε να ’ναι εγώ και συ
Θα μπορούσε να ’ναι μια άλλη ιστορία