Σκάρτη εποχή
Είναι φορές που έχω ανάγκη να πω
Τις αγωνίες και την αλήθεια να δω
Λίγο μετά σε άλλες σκέψεις γυρνώ
Νιώθω μικρός, φοβάμαι μήπως χαθώ
Πώς να βρούμε θάρρος σκάρτη εποχή
μέσα στη δύνη αυτή
Κρίση και φιγούρα τοίχοι φυλακής
Σκλαβιά περιωπής
Πιο βαθιά βουλιάζει κάθε θεατής
έτσι θα γελαστείς
Η φωνή μου είναι όπλο της ψυχής
Θα περιμένω για να φανείς

Περνούν οι μέρες με ένα κόμπο στο λαιμό
Δε βρίσκω τρόπο δυστυχισμένος να ζω
Κάποιος ρωτάει αν έχει τέρμα το τούνελ αυτό
Φίλε θυμήσου, κάθε ελπίδα πληρώνεται εδώ

Πώς να βρούμε θάρρος σκάρτη εποχή
μέσα στη δύνη αυτή
Κρίση και φιγούρα τοίχοι φυλακής
Σκλαβιά περιωπής
Πιο βαθιά βουλιάζει κάθε θεατής
έτσι θα γελαστείς
Η φωνή μου είναι όπλο της ψυχής
Θα περιμένω για να φανείς / μέχρι να’ ρθεις