Κοιτάζω μεσ’ στα μάτια σου
και βλέπω χωρισμό,
δεν μου ανήκεις τώρα πια
το νιώθω από καιρό.

Όσα δεν λεν’ τα χείλη σου
τα λέει η σιωπή
σιγά, σιγά πως φτάνουμε
στου τέλους την αρχή.

Ένα φινάλε δώσ’ μου
βολή χαριστική
να γίνει η αγάπη στάχτη
κι εγώ καμένη γη.

Ένα φινάλε δώσ’ μου
κι ας είναι μαχαιριά
μέσα απ’ το θάνατό μου
να γεννηθείς ξανά.

Κοιτάζω μεσ’ στα μάτια σου
και βλέπω το κενό,
τα όνειρα που κάναμε
να πέφτουν στον γκρεμό.

Kι ας είναι τα δυο χείλη σου
κλειστά ερμητικά
στο παγωμένο βλέμμα σου
το βλέπω καθαρά.