Το βλέπω πως δε μ’αγαπάς
το βλέπω πως θα φύγεις,
κοίτα να ναι ξημέρωμα
την πόρτα όταν θ’ανοίγεις.

Για να ξυπνήσω και να πω
πως ήταν στ’ όνειρο μου
που ζέσταινα στο χέρι σου,
στο χέρι σου, το χέρι το δικό μου.

Το βλέπω πως κουράστηκες
το βλέπω θα μου λείψεις
μη λησμονήσεις φεύγοντας
τα μάτια να μου κλείσεις.

Να μη σε δω να χάνεσαι
κείνη τη μαύρη ώρα
να μη τον δω τον ουρανό,
τον ουρανό, όταν θα φέρνει μπόρα.