Κι ύστερα
Κι ύστερα ήρθαν όλα ανάποδα
Η βάρκα γύρισε
Η μέρα, νύχτα έχει γίνει
Στα μάτια σου ξαφνικά μια ρωγμή
Κρύφτηκες για πάντα μέσα εκεί

Θα’ ρθει ξανά
Το καφέ στο τραπέζι θα φέρει όπως κάποτε
σαν μια φορά
Μια αγκαλιά, ένα τέλειο χάδι,
τα δάχτυλα πνίγονται
μεσ’ τα μαλλιά

Θα’ ρθει ξανά
σαν το χιόνι που πέφτει στη νύχτα
απρόσμενα και σιωπηλά
Θα'ρθει ξανά
Τίποτα πια δε θα περιμένω
κι ένα πρωί
απ’ το πουθενά
Θα'ρθει ξανά
Να μου πει πια ποτέ δε θα φύγει
Χωριστά πια ποτέ...

Κι ύστερα
θα κλαις για όσα με πίστεψες
Τελευταίο φιλί

Οι μεγάλες προσδοκίες πάντα χάνονται
μέσα σε μια στιγμή,
μέσα σε μια μόνο αναπνοή

Θα’ ρθει ξανά
Το καφέ στο τραπέζι θα φέρει όπως κάποτε
σαν μια φορά
Μια αγκαλιά, ένα τέλειο χάδι,
τα δάχτυλα πνίγονται
μεσ’ τα μαλλιά

Θα’ ρθει ξανά
σαν το χιόνι που πέφτει στη νύχτα
απρόσμενα και σιωπηλά
Θα’ ρθει ξανά
Τίποτα πια δε θα περιμένω
κι ένα πρωί
απ’ το πουθενά
Θα’ ρθει ξανά
Να μου πει πια ποτέ δε θα φύγει
Να που δε θα φύγει
Σαν το χιόνι που πέφτει στη νύχτα
θα έρθει ξανά

Σαν το χιόνι που πέφτει στη νύχτα
Σαν το χιόνι που πέφτει στη νύχτα
θα έρθει ξανά