Η ματιά σου σαν μαγνήτης με τραβάει
μου θολώνει το μυαλό και με μεθάει
και στους δρόμους μοναχός όταν γυρίζω
με λαχτάρα τ’ όνομα σου ψυθηρίζω

Μεθυσμένος είμαι πάλι
αλλά όχι από πιοτό
μ’ απ’ τη γλύκα που σκορπάνε
δυο ματάκια π’ αγαπώ
Μεθυσμένος είμαι πάλι
και γι’ αυτό παραπατώ
γιατί ήπια της αγάπης
το κρασί το δυνατό

Τη ζωή μου την παλιά θα την ξεχάσω
τη δική σου την αγάπη θ’ αγκαλιάσω
για να βρω κοντά σε σένα τη γαλήνη
που μονάχα το φιλί σου θα μου δίνει