Τραγουδώ στη σιγαλιά πλάι στο φανάρι
και θυμάμαι τα παλιά βγήκε το φεγγάρι
και φυλάει τη γειτονιά με το καλντερίμι
τα στενά του Τοπανά γέμισαν ασήμι.

Ζωντανεύουνε ξανά οι καημοί κι οι θρύλοι
όνειρο είναι τα Χανιά νύχτες του Απρίλη.

Στα μπαλκόνια οι λυγερές στο στρατί κιθάρες
πρωτοείδωτες χαρές στεναγμοί λαχτάρες
και προσμένουνε οι νιοι πλάι στη γωνία
σιγοκλαίνε οι ουρανοί απ’ την αγωνία.