Να πας στο σπίτι σου!
Να πας στην μάνα σου!
Άσε με ήσυχο!
Δεν μπορώ πια εγώ να ζω
με τη συγγνώμη σου!!!

Δε σε πιστεύω δεν μπορώ ν’ ακούσω ψέματα.
Δε σε πιστεύω τώρα πια σε έμαθα.
Μέσα μου στέγνωσα γιατί όλα στα έδωσα.
Κοίτα να `ναι μεγάλο τώρα μπέρδεμα
να φύγει από `δω, να πάει μακριά,
τους φίλους μου να ξαναβρώ!

Να πας στο σπίτι σου, σπίτι σου
να φύγεις από `δω!
Να πας στην μάνα σου!
Άιντε γεια να μη σε ξαναδώ!
Άσε με ήσυχο, πάψε πια, άιντε στο καλό!
Δε θέλω πια να σε δω,
δεν μπορώ πια εγώ να ζω
με τη συγγνώμη σου!!!

Δε σε πιστεύω τώρα όσο και να μου κλαις.
Δε σε πιστεύω μην ορκίζεσαι όσα λες.
Δεν είσαι εσύ πια αυτή που θ’ αγαπώ.
Φτάνει πια το μαρτύριο αυτό που ζω
να φύγει από `δω, να πάει μακριά,
τους φίλους μου να ξαναβρώ!

Να πας στο σπίτι σου, σπίτι σου
να φύγεις από `δω!
Να πας στην μάνα σου!
Άιντε γεια να μη σε ξαναδώ!
Άσε με ήσυχο, πάψε πια, άιντε στο καλό!
Δε θέλω πια να σε δω,
δεν μπορώ πια εγώ να ζω
με τη συγγνώμη σου!!!

Να πας στο σπίτι σου, σπίτι σου
να φύγεις από `δω!
Να πας στην μάνα σου!
Άιντε γεια να μη σε ξαναδώ!
Άσε με ήσυχο, πάψε πια, άιντε στο καλό!
Δε θέλω πια εγώ να ζω
με τη συγγνώμη σου!!!