Με πλήγωνες μα δε μιλούσα
το είχα χρόνια σαν αρχή,
αφού στ’ αλήθεια σ’ αγαπούσα,
να δίνω τόπο στην οργή

Εδώ καημένε τις προάλλες
είχα σαράντα πυρετό
κι εσύ τριγύριζες με άλλες
μα δε χωρίσαμε γι’ αυτό

Χωρίσαμε για μια μπουγάτσα
που σου `φερα να γλυκαθείς
κι εσύ για να μ’ εκδικηθείς
την πέταξες απ’ την ταράτσα

Έκανα δρόμο να στη φέρω,
ήτανε φρέσκια σαν αφρός
κι είπες πως έπρεπε να ξέρω
πως τις μπουγάτσες δεν τις τρως

Τι μου συνέβη τότε πες μου
θυμήθηκα τα προ Χριστού
και ακουστήκαν οι φωνές μου
σε όλη την Κολοκυνθού

Χωρίσαμε για μια μπουγάτσα
που σου `φερα να γλυκαθείς
κι εσύ για να μ’ εκδικηθείς
την πέταξες απ’ την ταράτσα