Δε θέλω κόσμο να πληγώνω μα το κάνω άθελα μου.
Πίστεψε με έχω περάσει πολλά κύματα δικά μου.
Και αν θυμάσαι ξενερώνω για ό,τι έκανα το βράδυ,
ξημερώματα πνίγοντας με ιδρώτα τα παπλώματα.

Δε θέλω να υποκρίνομαι, μαλάκας εγώ δε γίνομαι.
Αλήθεια λέω πάντα γιατί πρώτα από με κρίνομαι
και τύψεις θα με δεις καλύτερα αν τα μάτια ανοίξεις,
βγαίνει κάρτα το συναίσθημα όσο και αν θες να το κρύψεις.

Μην με κοιτάς με αυτό το βλέμμα με κολλάς,
νιώθω το αίμα να παγώνει, είμαι θέμα σε ασπρόμαυρη οθόνη
που θολώνει και αργοσβήνει.
Φιγούρα μόνη που όλο πίνει για να απαλύνει λίγο το μοτίβο που έχει μέσα και όλο κρύβει.

Θέλω να φύγω να ανοίξω τα φτερά και να πετάξω προς τον ήλιο,
ώσπου να λιώσουν και αν με λυπάσαι ας ερχόσουν
γιατί η αγάπη δεν είναι λόγια. Θα μείνω εδώ για να δω από πάνω
το πόσο μικρός είναι ο κόσμος και αν ξενερώσω να πεθάνω.

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δε θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.

Άμα μπορείς να καταλάβεις τι συμβαίνει,
αγκάλιασε με ποιο σφιχτά,
θέλω τα μάτια σου να μείνουν ανοιχτά.
Ένας στους δύο ίσον κάτι απ’ το τίποτα για χάρη μου.
Δεκάρα πια δε δίνω να λυτρώσω το τομάρι μου.
Ξέρεις, ο πόθος δεν κρύβεται σε αριθμούς
και αν θα με χάσεις κλείσ’ τα μάτια σου
Κει θα είμαι όταν με ακούς
και ας είμαι ένας στους πολλούς,
έχω καρδιά που ανήκει σε όλους.
Στην χαρίζω και άσε με να ψάχνω ρόλους.
Ούτε είμαι κάτι, ούτε παριστάνω,
απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω το έδαφος να χάνω
και σας θέλω, σε θέλω δίπλα μου σας / σε παρακαλώ,
γιατί ο δρόμος που βαδίζω δε με βγάζει σε καλό.
Κοιτάω την θάλασσα πυκνά μήπως και πνίξω τις σκοτούρες,
όμως δε ακούω πάντα να ξέρεις ότι μου λεν.
Ήμουν ο Χρήστος, για μερικούς ήμουν ο spo,
μα τώρα είμαι μια φιγούρα κάπου εκεί στον ουρανό

Όταν καταλάβω πως είμαι μόνος θα φύγω,
θα κάτσω μόνος και τα μάτια δε θα ανοίγω.
Θα πω στους γύρω μου πως πέθανα μην ψάχνουνε.
Ούτως ή άλλως οι ψυχές πάντα υπάρχουνε.
Και εγώ ψυχή θα είμαι κάπου στα ουράνια
θα τους κοιτάω και θα τους γελάω σπάνια.
Πίσω απ’ τα σύννεφα θα ζω εκεί θα κρύβομαι,
αφού όταν βλέπω τον κοσμάκη πάντα θλίβομαι.