Στη μοναξιά...μ’ αγγίζει η αλήθεια...
Κίτρινη η όψη της σελήνης...
Κάτω απ’ το φως της τώρα στέκεις...
Σκαρφίζεσαι άλλα παραμύθια...
Γύρω σου ο ίσκιος μου σαλεύει...
Στο πουθενά, στο εδώ στο κάπου...
Όταν κρυώνεις σε σκεπάζει...
Και σε χαϊδεύει.. κάπου.. κάπου...

Δε είμαι εκεί να σ’ αγκαλιάσω...
Μα η αύρα μου σε τριγυρνά...
Και συ τη διώχνεις μακριά σου...
Λες πως σε σφίγγει και πονάς...

Εικόνες γύρω σε προδίδουν...
Τάχα πως μπρος μου είσαι δω
Μα σαν τα σύννεφα σκορπίζουν...
Να σ’ αντικρίσω δεν μπορώ...
.όπου κι αν είσαι θα σε νιώσω...
Θα ταξιδέψω να σε βρω...
Γροθιά στο στήθος μου θα δώσω....
Να σε πληγώσω δεν μπορώ...

Δε είμαι εκεί να σ’ αγκαλιάσω...
Μα η αύρα μου σε τριγυρνά...
Και συ τη διώχνεις μακριά σου...
Λες πως σε σφίγγει και πονάς...