Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23

Warning: Cannot modify header information - headers already sent by (output started at /home/stixoi/public_html/sec.php:2) in /home/stixoi/public_html/gr/Lyrics/index.php on line 364
stixoi.info: Τέλος
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130218 Τραγούδια, 269331 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Τέλος - 2012      
 
Στίχοι:  
X-plicit
Μουσική:  
Marina


Αυτόν τον κόσμο τον βρήκα μες σε ναυάγιο,
και τώρα μες την αγκαλιά του νιώθω λάφυρο,
γράφεις μηδέν με το δάχτυλο στο παράθυρο,
και ψιθυρίζουμε μετρώντας ως το άπειρο,
αν δεις το τέλος πουθενά ψάχνω για άσυλο,
πες του να έρθει να με βρει κι ας είναι άσχημο,
είναι η ζωή μπροστά στο τέλος, χρόνου χάσιμο,
είναι το τέλος φίλε που σε κάνει διάσημο,
είναι ο μόνος μου φίλος αυτό κι ο ήλιος σας,
είναι ο μόνος μου ήλιος αυτό κι ο φίλος σας,
είναι η λέξη, ειν’ η πράξη, ειν’ η λύση μου,
είναι η μέρα που θα μ εκδικείται η φύση μου,
Το τέλος είναι το χειρότερο ξενέρωμα,
είναι που έρχεσαι και φεύγεις το ξημέρωμα,
αυτήν την ώρα κλαιν οι γάτες μου κι οι σκύλοι μου,
αυτήν την ώρα που γελάν όλοι οι φίλοι μου.

Έρχεται πάντα κι όταν μ αγκαλιάζει χάνομαι,
και ρίχνει μαύρο πέπλο πάνω σ ότι αισθάνομαι,
έρχεται πάντα κι όταν μ αγκαλιάζει κρύβομαι,
γι αυτό δε θέλω έτσι εύκολα ν ανοίγομαι.
Αυτό το τέλος το χω δει στα παραμύθια μου,
είναι το ψέμα που `πε κάποτε η αλήθεια μου,
είναι το φως που όταν σβήνει καιν τα μάτια μου,
νύχτωσε πάλι και μαζεύω τα κομμάτια μου.

Το τέλος είναι ο πιο γρήγορος γιατρός σου φίλε,
είναι μικρόβιο μέσα στον πυρετό σου φίλε,
είναι η σκέψη που υπάρχει από πίσω,
όχι εκεί, μέσα στο μυαλό σου, τέρμα πίσω,
είναι απλά ένας λόγος για να ελπίζω,
και μου θυμίζει να τελειώνω αυτό που αρχίζω,
είναι ωραίο σαν το κόκκινο στο γκρίζο,
και σαν το άρωμά σου όταν σε μυρίζω,
είναι στην τελευταία λέξη του βιβλίου,
στην πρώτη ανάμνηση του πρώτου σου σχολείου,
είναι στη μπάλα που χεις παίξει στην αλάνα του,
προτού να σε τραβήξει ο χρόνος με το άρμα,
είναι ωραίο το τέλος γαμώ τη μάνα του,
τσαμπουκαλεύεται και σου κολλάει τη μάπα του,
κι άμα το δεις στο δρόμο πότε έρχεται ρώτα το,
γιατί προβλέπω ένα τέλος μοναχικότατο.

Έρχεται πάντα κι όταν μ αγκαλιάζει χάνομαι,
και ρίχνει μαύρο πέπλο πάνω σ ότι αισθάνομαι,
έρχεται πάντα κι όταν μ αγκαλιάζει κρύβομαι,
γι αυτό δε θέλω έτσι εύκολα ν ανοίγομαι.
Αυτό το τέλος το χω δει στα παραμύθια μου,
είναι το ψέμα που `πε κάποτε η αλήθεια μου,
είναι το φως που όταν σβήνει καιν τα μάτια μου,
νύχτωσε πάλι και μαζεύω τα κομμάτια μου.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: 96.6%  (6 ψήφοι)
      Αναγνώσεις: 10283
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Δισκογραφία 
 
[1] Μηχανές
2012
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   kyan prap @ 03-12-2012


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο