Και κάποια μέρα η γη έβγαλε καπνούς
Το ουράνιο τόξο είχε χρώματα λειψά
Σ’ είδα να κλαις από οργή
και να ξερνάς στα σκοτεινά

Είδα τα μάτια σου να βγάζουν φωτιές
καθώς πετούσες με αιώνια φτερά
Τη μοίρα τη διαλέγουμε μόνοι μας, είπες
και συ δεν πρόκειται να πας πουθενά

Φέρε μου δύο μαύρα τριαντάφυλλα
και ένα ποτήρι κόκκινο κρασί
Σάρκα και αίμα για όσα πούλησα
στον κήπο της Γεσθημανή

Είδα τα μάτια σου να βγάζουν φωτιές