Το είχες δεδομένο,
συμβολαιογραφημένο
στον κόμπο σου δεμένο
στον στάβλο σου κλεισμένο.
Πως θα `μαι πάντα ταίρι σου,
φεγγάρι και αστέρι σου,
ο ίσκιος σου και ο κάβος σου,
υπήκοος και σκλάβος σου.

Ποιος το `πε και το πίστεψες
και την αλήθεια λήστεψες.
Είχες πάντα ένα ελάττωμα
πόρτες άνοιγες στο πάτωμα.
Βρες την εξώπορτα και φύγε
σκυφτέ, ανάξιε και λίγε.

Το είχες καρφωμένο,
καλοσυγυρισμένο,
στην τράπεζα δοσμένο
και εξαργυρωμένο.
Πως θα `μαι πάντα πλάι σου
να κάνω το κολάι σου,
ένας αιώνιος φίλος σου,
ο batler και ο σκύλος σου.

Ποιος το `πε και το πίστεψες
και την αλήθεια λήστεψες
Είχες πάντα ένα ελάττωμα
πόρτες άνοιγες στο πάτωμα..

Βρες την εξώπορτα και φύγε
σκυφτέ, ανάξιε και λίγε.