Τα μάτια του που την κοιτάνε
είναι σπαθιά και σε τρυπάνε
Μα να τ’ αντέξεις πρέπει κι ας πονάς
έχεις διαλέξει να την αγαπάς

Τα χέρια του που την αγγίζουν
στα δύο την καρδιά σου σκίζουν
Μα να τ’ αντέξεις πρέπει κι ας πονάς
έχεις διαλέξει να την αγαπάς

Όταν στην ξένη αγκαλιά θα νιώσει τόσο μόνη της
Θα την τρομάξει η παγωνιά και θα `ρθει από μόνη της

Τι να την κάνει αυτός να νιώσει
δεν έχει φλόγα να τη λιώσει
δεν είναι με τον πόνο αδελφός
να καίγεται για να `χει εκείνη φως