Γεννήθηκα σε χωριό δίπλα σε λίμνη
αποξηράθηκε, μα μέσα μου έχει μείνει.
Η παιδική η αθωότητά μου
μαζί της χάθηκε, χαθήκαν τα όνειρά μου.

Ήταν η ψυχή μου μια μεγάλη λίμνη
την αποξήραναν, στη μνήμη μου έχει μείνει.
Μια καθαρή ματιά από τότε εγώ δεν είδα
χάθηκε απ` το φιλί η χλωρίδα και η πανίδα.

Φέτος θα` χουμε βλοσυρό χειμώνα
την κολυμπήθρα μου τη φριάχνω εγώ ακόμα.
Δεν ήρθανε νερά δε φυτρώνει ανεμώνα
με βαφτίζουνε στου λιονταριού το στόμα.

Καίγομαι, πονώ, τα νερά πίσω ζητάω
ψυχή μου να γαληνέψεις, να σιγοτραγουδάω.
Να βαπτιστώ μια δυο και πέντε
στου φόβου το Βοριά
στου θανάτου τον Πουνέντε.