Κυριακή απόγευμα, χειμώνας
μια βροχή μου πνίγει την ψυχή
η στιγμή μου φαίνεται αιώνας
και δεν έχω άλλη αντοχή

Κυριακή και όλα έχουν λήξει
μια στροφή πριν την καταστροφή
στο γκρεμό που έχω καταλήξει
δεν υπάρχει πια επιστροφή

Κυριακή κι εσύ δε με θυμάσαι
είπες γεια στην άπονη βραδιά
σε φοβάμαι όσο με φοβάσαι
μα φοβάμαι και τη μοναξιά

Κυριακή κι εσύ δε με θυμάσαι...