Ωραία μέρα, που η Δεσποινίς Νόβα
πετάει, πετάει, πετάει, πετάει ψηλά
Και πλέκει ιστορίες γι’ αγίους και αμαρτίες
Κι ύστερα πονάει, ξερνάει μα πετάει ψηλά,
ψηλά, ψηλά, ψηλά, ψηλά

Πάρε με μαζί σου
μα για το κτήνος της αβύσσου
δέξου το παιδί σου στη βρωμικη αυλή σου
Ψηλά, ψηλά, ψηλά, ψηλά, ψηλά,
ψηλά, ψηλά, ψηλά, ψηλά.

Πάρε με μαζί σου
Πάρε με μαζί σου
Πάρε με μαζί σου.....ψηλά
Πάρε με μαζί σου ψηλά

Πάρε με μαζί σου, ψηλά

Ωραία μέρα, Ωραία μέρα,
ψηλά, ψηλά, ψηλά.

Άχαρη μέρα, που η Δεσποινίς Νόβα
Θα φτύσει αλήθειες τόσες
όσες χρειάζονται για να της κάψουν τα φτερά
Κι όλοι εκείνοι, που φέρουν ευθύνη
Στης κυρίας τη μνήμη θα στέλνουν λουλούδια
ή έστω μη αλκοολούχα αποσμητικά.