Μου λες πως όσα με πληγώνουν θα τα σβήσεις
και μια ζωή καινούρια δίπλα μου θ’ αρχίσεις.
Λες πως για όλα αναλαμβάνεις την ευθύνη.
Μα πώς να σου `χω, τελικά, εμπιστοσύνη;

Λες πολλά, μα λίγα κάνεις,
καθημερινά με χάνεις.
Με περνάς με υποσχέσεις,
μα έτσι δεν κρατούν οι σχέσεις.

Λες πολλά, μα λίγα κάνεις,
θες απλά να με τρελάνεις.
Φτάνουν τώρα πια οι λέξεις,
κάποιον άλλον βρες να παίξεις.

Μου λες ποτέ ξανά πως δε θα με προδώσεις,
κι ό,τι μου στέρησες διπλά θα μου το δώσεις.
Λες πως αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία,
μόνο τα λόγια, όμως, δε θέλουν ευτυχία.