Ένα βράδυ στο Πλατώ
μπήκα για κάνα ποτό.
Βράδυ καθημερινό τυχαίο
που αποδείχτηκε μοιραίο.

Καημός, καπνός και μουσικές
κι εσύ στην πίστα να χορεύεις.
Μου φτάσαν ένα δυο ματιές
να δω τον τρόπο που μαγεύεις.

Και ξαφνικά σαν να πετούσες
έλα μαζί μου, με καλούσες.
Και όπως μας χειροκροτούσαν όλοι
πετούσαμε γλυκά πάνω απ’ την πόλη.

Ένα βράδυ στο Πλατώ
ήταν υπεραρκετό.
Βράδυ καθημερινό τυχαίο
που αποδείχτηκε σπουδαίο.

Χαμός, χορός και ορυμαγδός
κι όλο το σύμπαν στο κορμί σου.
Και σβήνει ο χρόνος και το φως
μα φλογισμένη η στιγμή σου.

Απ’ το Πλατώ στον Όλυμπο
κι απ’ το Χορτιάτη στο Ντεπώ
βρεθήκαμε σφιχταγκαλιά αμάν
πάνω στου κόσμου το καπό.