Θα `θελα αυτήν τη μνήμη να την πω...
Μα έτσι εσβήσθη πια...σαν τίποτα δεν απομένει
γιατί μακριά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.

Δέρμα σαν καμωμένο από γιασεμί...
Εκείνη του Αυγούστου - Αύγουστος ήταν ; - βραδιά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια, ήταν θαρρώ, μαβιά...
Α ναι, μαβιά, ένα σαπφείρινο μαβί.