Ομίχλη στην κοιλάδα, ομίχλη στο βουνό
στον κόσμο δεν είναι πια κανείς.

Αντίο, αντίο αγάπη
πέφτει η ελιά
μαζί της κι απ’ το δέντρο τα φύλλα.
Μαζεύουν τις ελιές
πέφτουν κι απ’ τα δέντρα τα φύλλα.

Πέφτει η ελιά
πέφτει και το σπαρτό
πέφτει το σπαρτό
και τα φυλλώματά του.

Αντίο, αντίο αγάπη
πέφτει η ελιά
μαζί της κι απ’ το δέντρο τα φύλλα.
Μαζεύουν τις ελιές
πέφτουν κι απ’ τα δέντρα τα φύλλα.

Στις πεδιάδες και τους λόφους
και στα χωράφια δεν είναι πια κανείς.
Αντίο, αντίο αγάπη
ώρα κι εγώ να φύγω,
πικρή μου γη, πικρή μου γη σ’ αφήνω.