Ξημερώνει
κι ακούω την καμπάνα
δίπλα μου σε κοιτώ
να κοιμάσαι καλή μου
και λέω μια προσευχή.

Άγιε μου Παύλε
των τσιμπημένων
σώσε τις γυναίκες
σώσε κι εμένα.

Κίνησα και δουλεύω
στο χωράφι
ένα μαντίλι πιάνω
τη λάμψη
απ’ το μέτωπο
σκουπίζω.

Άγιε μου Παύλε...

Αχ, όταν σε βλέπω
στη μέση στο χωράφι
μοιάζεις με το φεγγάρι
ωραίο και λαμπρό
στη μέση τ’ ουρανού.

Άγιε μου Παύλε...

Αράχνες ταξιδεύουν νύχτα μέρα
όνειρα λύνουν δένουν
κεντούν τσιμπούν και μένουν
τα δίχτυα τους απλώνουν στον αέρα
νύχτα και μέρα
τα δίχτυα τους απλώνουν στον αέρα.

Άγιε μου Παύλε...