Σε μια καλύβα στην έρημο
με ένα άλογο γέρικο
μονάχος μου να ζήσω...
να μην υπάρχει μια όαση
για να το πάρω απόφαση
να τιμωρήσω...

Κορμί μου άχρηστο
γιατί δεν μπόρεσες, γιατί
να την κρατήσεις...
κορμί μου άχρηστο αφού
αφού σε παίρνουνε γι’ αλλού
οι αναμνήσεις...
κορμί μου άχρηστο
κορμί μου...

Μ’ ένα καΐκι στα πέλαγα
για να ξεχάσω τι έλεγα
στ’ ανοιχτά να τραβήξω
και να μην είναι ψαράδικο
για να πληρώσω το άδικο
να τιμωρήσω...