Αν η αγάπη που μου χάρισες είναι κόρη ενός Θεού,
θα μετρήσω όλα τα κύματα κι όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού...

Θα `ρθει ο αέρας στ’ ακρογιάλι
και θα σε χαϊδέψει πάλι φως του φεγγαριού...
Κι η βροχή που θα σ’ αγγίξει
και θα σε γλυκοφιλήσει φως του δειλινού...

Θάλασσα τα δυο σου μάτια
και τα χείλη σου παλάτια,
κάστρο μου μικρό.
Απ’ τη Κρήτη ως το Βαρδάρη
η αγκαλιά σου θα με πάρει
και θα τραγουδώ...

Αν η αγάπη που μου χάρισες είναι κόρη ενός Θεού,
θα μετρήσω όλα τα κύματα κι όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού...

Θα `ρθει ο αέρας στην αυλή σου
για να κλέψει το φιλί σου όνειρο μου εσύ...
Είσαι η αναπνοή μου,
ήλιος, δάκρυ και ψυχή μου κι όλη μου η ζωή.

Θάλασσα τα δυο σου μάτια
και τα χείλη σου παλάτια,
κάστρο μου μικρό.
Απ’ τη Κρήτη ως το Βαρδάρη
η αγκαλιά σου θα με πάρει
και θα τραγουδώ...

Αν η αγάπη που μου χάρισες είναι κόρη ενός Θεού,
θα μετρήσω όλα τα κύματα κι όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού...