Σαν πέφτει ο ήλιος και η ώρα που κοιμάσαι
Έρχεται αργά σε βρίσκει να λυπάσαι
Για όλα αυτά που γίναν σαν ήτανε μέρα
Για όλους που ταιριάξανε με δυνατή φοβέρα

Και πάνω που έκλεινα τα μάτια βραδιάζει
Ζήλευα το τραγούδι
Ζηλεύω ακόμα τα κεντράκια που διασκέδαση πουλάνε
Και τους ξενύχτες που ανέμελα ως τώρα τραγουδάνε

Ζηλεύω όλες τις ελεύθερες ιδέες
Που δεν βαρέθηκαν να γίνονται επιδημίες
Που βόλτες κόβανε στα άχρηστα μυαλά μας
Γινόμαστε θύματα στα ίδια τα όνειρά μας