Μη με κρατάς για μένα, δε θέλω ξένα να `ναι τα μάτια αυτά
Όσο κοντά και να `ρθω, δε θα το μάθω αν ένοιωσες πολλά
Δεν έχει η αγάπη φόβο, δεν έχει λόγο πίσω να σου ζητά
Όταν μονάχα φεύγεις, τότε μαθαίνεις όσα η σιωπή κρατά

Μην πεις πως είναι αργά το θυμάμαι
Εγώ κερδίζω το χρόνο που πέταξα
Τις άδειες νύχτες σου πια δε φοβάμαι
Σ’ αφήνω πίσω και φεύγω
φεύγω μακριά...

Μη με κρατάς για μένα, δε θέλω ξένα να `ναι τα μάτια αυτά
Όσο κοντά και να `ρθω, δε θα το μάθω αν ένοιωσες πολλά
Κρατάω το πάθος μόνο ξεχνώ τον πόνο και τη φτωχή αγκαλιά
Μπροστά οι σκηνές κυλάνε και τώρα θα `ναι η θύμιση χαρά