Μη με εγκαταλείπεις,
ξέρεις πως μου λείπεις.
Άδεια η αγκαλιά μου
κόβει τη μιλιά μου.

Δεν αντέχω μόνος,
με τσακίζει ο πόνος.
Παίρνεις τη ζωή μου,
ανάσα και κορμί μου.

Ρίξε στάχτη στο ποτό μου,
ρίξε στάχτη για να ζαλιστώ,
ρίξε στάχτη να μεθύσω,
Να ζήσω, μη να χαθώ.

Ξέρω πόσο φταίω,
τα χαρτιά μου καίω.
Με κυνηγάνε οι νύχτες,
δε σταματάνε οι δείκτες.

Μη με τιμωρήσεις,
πίσω μη μ’ αφήσεις.
Σαν το κερί θα σβήσω,
δε θα ξαναγαπήσω.