Διηγούνται οι γεροναύτι
κοί για κάποιο νεκροθάφτη
που καράβι ΄χε ναυλώσει
πτώματα να το φορτώσει.

Όλοι νύχτα το φορτώνα
ν απ΄τη διπλανή στρατώνα
με φανάρι τη σελήνη
ώσπου ξέσπασε μπουρίνι.

Απ’ τους κάβους μ’ ακροβάτι
κα σαν να μαντέψαν κάτι
στης προβλήτας τα χαλίκια
κατεβαίναν τα ποντίκια.

Τρεις νεκροί πάνω στη γέφυ
ρα χτυπώντας ένα ντέφι
μόλις έσπασαν οι κάβοι
κουμαντάραν το καράβι.

Ζαλισμένοι απ’ τα κύμα
τα δεν είδανε το μνήμα
που τους έδειχν΄ένας φάρος
που τον φύλαγε ο Χάρος.

Κι ως του κόσμου τη συντέλει
α αν ο καιρός το θέλει
θα χορεύουν τσιφτετέλια
κρεμεσμένοι στα τσιγκέλια.