Όταν θα μ’ αποχαιρετάς
στα μάτια να μην με κοιτάς
οι σκέψεις γίνονται βραχνάς
θυμός και με σκοτώνει.
Όμως να μην με φοβηθείς
είναι θυμός της προσμονής
στα μάτια μου να μην το δεις
φύγε να τελειώνει.

Δώσε ένα τέλος να αρμόζει
κάνε μια έξοδο μεγάλη
να σε χειροκροτήσουμε όλοι
τα πλήθη μάγεψε και πάλι.

Όταν θα φεύγεις από ’δω
να μην το κάνεις τραγικό
κάν’ το σαν να ’ναι κάτι απλό
κι ας θέλω να πεθάνω.
Φύγε και τίποτα μην πεις
είναι η ώρα της σιωπής
κρύβω τα λόγια της οργής
κι ας ξέρω πως σε χάνω.