Όπου πάω με κοιτούν,
τα κουδούνια μου βροντούν,
δεν με νοιάζει, ας κοιτούν,
ντρούμου ντρουμ και ντρούμου ντρουμ,
τα κουδούνια μου βροντούν.

Τα κουδούνια και τα χρόνια,
ανεκτίμητα γαλόνια,
όποιος τα `χει, τα φοράει
και κανέναν δεν ρωτάει.

Όπου πάω με ρωτούν,
τα κουδούνια πώς βροντούν,
δεν τους λέω κι ας το βρουν,
ντρούμου ντρουμ και ντρούμου ντρουμ,
τα κουδούνια μου βροντούν.

Τα κουδούνια και τα χρόνια,
ανεκτίμητα γαλόνια,
όποιος τα `χει, τα φοράει
και κανέναν δεν ρωτάει.

Τα κουδούνια και τα χρόνια,
ανεκτίμητα γαλόνια,
όποιος τα `χει, τα φοράει
κι ασ’ τον κόσμο να ρωτάει.