Άνοιξε τα στήθια μου, βγάλε την καρδιά μου,
μες τον θάνατο να βρω την παρηγοριά μου.

Δως μου κατάστηθα τη μαχαιριά σου,
μια και με κατάστρεψε η αγκαλιά σου.

Όλα σκόνη τα `κανες μέσα στη ζωή μου,
στείλε και στη μαύρη γη τώρα το κορμί μου.

Δως μου κατάστηθα τη μαχαιριά σου,
μια και με κατάστρεψε η αγκαλιά σου.

Μη λυπάσαι, κτύπα με, δε θα νιώσω πόνο,
πες, πως δε μ’αντάμωσες στης ζωής το δρόμο

Δως μου κατάστηθα τη μαχαιριά σου,
μια και με κατάστρεψε η αγκαλιά σου.