Πάνω στην τέφρα της καρδιάς
έβαλα ένα σενάζι
κι όταν τ’ αηδόνι κελαηδεί
κούκος αναστενάζει

Άσπρη και μαύρη συννεφιά
βαριά που με σκεπάζει
αγάπες της ανατολής
περάσανε στην δύση

Νιώθω τη μνήμη που κυλά
τα χνάρια που έχω αφήσει

Άφησα πίσω τους γνωστούς
έχασα και τους φίλους
μάνα πατέρα κι αδερφούς
τα λουλούδια στους κήπους

Οι ρίζες έχουνε ζωή
στον ουρανό είν’ ο ανθός τους

Αγάπες της ανατολής
περάσανε στη δύση
νιώθω τη μνήμη που κυλά
τα χνάρια που έχω αφήσει