Τις νύχτες με πολιορκεί η αγρύπνια
δίχως τέλος είν’ η μοναξιά
δυο κόσμοι δυο αγάπες όλα γίναν
ξεθωριασμένα μείναν τα όνειρα

Οι μεγάλες οι αγάπες
δεν τελειώνουνε
αναμνήσεις που αγαπάω
κι ας με σταυρώνουνε

Στα χείλη έχουν κρεμαστεί οι πίκρες
οι νοσταλγίες πέρνουνε στροφές
ξημέρωσε και συ όμως δεν ήρθες
οι ελπίδες όλες γίνανε κραυγές

Οι μεγάλες οι αγάπες
δεν τελειώνουνε
αναμνήσεις που αγαπάω
κι ας με σταυρώνουνε