Πόσες στεριές και θάλασσες,
τους δρόμους μας χωρίζουν,
δεν άλλαξα, δεν άλλαξες,
πόσες στεριές και θάλασσες.

Και τώρα που ανάψαν οι φωτιές,
για κοίτα πως χωρίζουν οι καρδιές.

Σαν χείμαρρος, σαν ποταμός,
που πνίγει την αγάπη,
όλα τα παίρνει ο χωρισμός,
σαν χείμαρρος σαν ποταμός.

Και τώρα που ανάψαν οι φωτιές,
για κοίτα πως χωρίζουν οι καρδιές.

Μές’ στο βοριά, μέσ’ στη βροχή,
στη μπόρα, στο χαλάζι,
γερμένα όνειρα στη γη,
μές’ στο βοριά, μέσ’ στη βροχή.

Και τώρα που ανάψαν οι φωτιές,
για κοίτα πως χωρίζουν οι καρδιές.