Όταν με βλέπεις να γελάω θα θυμώνεις
θα ρίχνεις τρέχοντας μια λάσπη στην ψυχή
φοβάσαι μη σε δω να ταξιδεύεις
να `χεις στα μάτια σου ένα μικρό παιδί.

Το χρόνο που περνάει θα τον νιώθεις
σαν κάτι που σε καίει και το μισείς
η αγάπη όμως τίποτα δεν κρύβει
αρκεί να είσαι εκεί να την δεχτείς.

Σαν παιδί να γελάς και εγώ δίπλα σου θα τρέξω
σε ένα όνειρο ξανά το ταξίδι σου θα αντέξω.

Στο πρόσωπο σου θα ξεχνιέμαι κάθε βράδυ
μεγάλα κύματα σε ύπουλη στεριά
θα μου θολώνουνε τον νου θα μας χωρίζουν
έτσι ολοένα και λίγο πιο μακριά.

Σαν παιδί να γελάς και εγώ δίπλα σου θα τρέξω
σε ένα όνειρο ξανά το ταξίδι σου θα αντέξω.