Σε βλέπω κοιτάς,
χαμογελάς.
Το ξέρεις καλά
ανάβεις φωτιά.

Στις φίλες σου λες
πως δε με θες,
πως μ’ έχεις ξεχάσει
και πως άλλον πια θες.

Έλα κοντά, σε θέλω ξανά!
Σε θέλω όπως τότε, αν θυμάσαι καλά.
Σβήσε το φως και ολοταχώς
έλα πριν να είναι ακατάλληλη οδός!

Νάζι κοιτάς,
κάπου το πας.
Σ’ αυτή τη σκηνή
ψάχνεις στιγμή...

Να έρθεις κοντά
τυχαία ξανά.
Ν’ ανάψεις φωτιά
πάλι αυτή τη βραδιά.