Να ξημερώνομαι
και να πληγώνομαι
Κι εσύ τα φιλιά σου εδώ κι εκεί να σκορπάς.

Εγώ να νοιάζομαι
και να δικάζομαι
κι εσύ η τρελή εδώ κι εκεί να γυρνάς.
Μετά μου λες πως μ’ αγαπάς...

Εσύ δεν ξέρεις, δεν ξέρεις, δεν ξέρεις
τι σημαίνει ν’ αγαπάς.
Εσύ δεν ξέρεις, δεν ξέρεις, δεν ξέρεις
και γι’ αυτό μιλάς.
Εσύ δεν ξέρεις ν’ αγαπάς...

Να είμαι μόνος μου
εγώ κι πόνος μου
κι εσύ αν ζω ή αν πεθαίνω δε ρωτάς.

Εγώ να δίνομαι
και να σκορπίζομαι
κι εσύ σαν μικρό παιδί συνέχεια να γελάς.
Μετά μου λες πως μ’ αγαπάς...