Ξημερώνει σε μια όμορφη χώρα,
το λευκό κελί μου παλάτι,
νιώθω υπέροχα δεμένος στο κρεβάτι·
μέχρι τις πέντε η ώρα.

Γιατί στις πέντε η ώρα
μουδιασμένος θα γυρίσω
σ’ ό,τι είχα αφήσει πίσω.

Ξημερώνει και δέχομαι δώρα,
η υγρασία μουλιάζει τα τζάμια,
όμορφες θάλασσες γαλάζια ποτάμια·
μέχρι τις πέντε η ώρα.

Γιατί στις πέντε η ώρα
μουδιασμένος θα γυρίσω
σ’ ό,τι είχα αφήσει πίσω:

σε ιδρωμένα σεντόνια,
σε όνειρα που έσβησαν τα χρόνια,
σε καταθλίψεις, στην σπασμένη σου αγάπη.
Θα ουρλιάξω και ο γιατρός
θα μου δώσει το χάπι.