Όταν σταλάξει η κούραση
το όπιο της το γλυκύ,
βαθύς ο ύπνος έρχεται
και των ψυχών την αύρα γεύεται.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.

Όσοι κοιμούνται γίνονται
παιδιά και παραδίνονται.
Πάνω σε βλέφαρα κλειστά
του χρόνου ο άνεμος λυσσομανά.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου, απόνερα.

Πριν μπεις για να ονειρευτείς,
πρέπει ν’ αφήσεις καταγής,
έξω απ’ του ύπνου το τέμενος,
τις αρετές σου ή το έρεβος.

Άδειοι μου τόποι, όνειρα,
κόκκοι της άμμου απόνερα.