Δεν έχει χώρο η λογική
απόψε στο μυαλό μου
κι αντίλαλος ακούγεται
κάθε παράπονό μου

Μην αποπαίρνεις τη ζωή
και γίνεται θηρίο
στον ίδιο παρονομαστή
είμαστε και οι δύο

Ζήτησες άσυλο καρδιά μου
μα όμως δε σου δώσανε
κι όσους αγάπησες στ’ αλήθεια
εκείνοι σε προδώσανε

Μέσα σ’ αυτόν τον χαλασμό
οι σκέψεις σεργιανάνε
κι απόψε τα καμώματα
του κόσμου με πονάνε

Κατάκαρδα μην τα μετράς
μην ψάχνεις τις αιτίες
γέμισε ο κόσμος δυστυχώς
με εύκολες φιλίες